در اين سوال دو موضوع را بايد رسيدگي کرد :
1- معناي کامل بودن قرآن:کامل بودن قرآن، يعني بدون نقص، وجامع همه کمالات بودن آن است: « لا رطب ولا يابس الا في کتاب مبين» انعام آيه 59
وچون اين کتاب ، کتاب هدايت است، « انَّ هذَا الْقُرْآنَ يَهْدِي لِلَّتِي هِيَ أَقْوَمُ» : اين قرآن مردم را بديانت و طريقتى هدايت مىكند كه راستترين راهها و ديانتهاست . كلمه «اقوم» به معني استوار ترين ومحكمترين است؛ وبر هر عاقلي لازم است كه از كتابي پيروي كند كه اطمينان بخش ترين راه را نشان مي دهد.
2- معناي نقض كتب ديگر: وقتي قرآن نازل شد ، افق نو وكامل تري از دين به روي مردم باز شد ؛ وبر همگان عقلا وشرعا ، واجب ولازم شد كه از اين كتاب و آيين جديد ، پيروي كنند ، تا بتوانند به سعادت برسند واز هدايتش بهره مند شوند، پس دستورات و احكام اين كتاب؛ ناقض احكام ودستورات كتب ديگر شد . نه اينكه اصل آن كتب نقض شده باشد ، بلكه آنها مورد احترامند ، امادوران جواز و لزوم پيروي ازآنها با آمدن قرآن به سر آمده و ديگر نمي توان از آنها پيروي كرد.
ارسال نظر برای این مطلب
اطلاعات کاربری
لینک دوستان
آمار سایت
کدهای اختصاصی
--------------
-------------------